Błatnia

Błatnia to niewielkie wypiętrzenie grzbietu, położone nad Doliną Wapienicy, prawie 4 kilometry na zachód od Klimczoka. Jest miejscem zwornikowym dla kierujacego w kierunku zachodnim ramienia Czupla - Łazka - Zebrzydki, a także dla odbijającej w północną stronę Przykrej i Palenicy. Grzbiety wraz południowymi stokami opadające ku dolinie Chrobaczego Potoku w Brennej pokryte są polanami, które do II wojny światowej były tradycyjnym ośrodkiem gospodarki pasterskiej. Większą część stoków pokrywają lasy mieszane lub bukowe.

Początkowa nazwa szczytu używana przez miejscową ludność, brzmiała Błotny. W roku 1571 Błatnia wymieniana była w dokumentach niemieckich jako Berg Blatin, dalej w pismach czeskich jako Blatny lub Blatna. Na mapach austriackich z zaczątku XX wieku jest nazwana jako Blatny. Po I wojnie światowej została ustalona na długo nazwa Błatnia, gwarowo Błatnio.

Panorama ze szczytu

Specyficzny kopiec na szczycie Błatniej jest fantastycznym punktem widokowym. Oferuje on jedną z niewielu w Beskidzie Śląskim pełną, dookolną panoramę. Obejmuje ona najważniejsze szczyty tej grupy górskiej.

Od wschodu, poza zarośniętą drzewami kopułą Stołowa, znajduje się masyw Trzech Kopców i Klimczoka, spadający w lewo przez Szyndzielnię ku Pogórzu Cieszyńskiemu. Skierowane ku nam stoki Klimczoka i Szyndzielni pokrywają lasy bukowo-świerkowo-jodłowe, schodzące do Jeziora Wielka Łąka w Wapienicy.

Ze strony prawej od Klimczoka pojawia się wymalowany polanami masyw Skrzycznego (1257 m n.p.m.). Jest to najwyżej umiejscowiony szczytu Beskidu Śląskiego. W prawo przebiega od niego przez Małe Skrzyczne, Malinowską Skałę i Zielony Kopiec, aż po wał Baraniej Góry (1220 m n.p.m.) główny grzbiet Pasma Wiślańskiego. Na planie bliższym ponad doliną Brennej znajduje się posiadający dwa garby Kotarz, zza niego wyłania się grzbiet Starego Gronia, a spoza Starego Gronia wychodzi pasmo Trzech Kopców Wiślańskich, Orłowej i Równicy, ukończone wzniesieniem Lipowskiego Gronia.

Na dalszym planie ponad Trzema Kopcami Wiślańskimi zobaczyć możemy zalesioną kulminację Kiczor. Ze strony prawej od nich mocno spadający w północnym kierunku Stożek, a później całe pasmo graniczne z Cieślarem, Wielkim Soszowem i przedzieloną wielkim siodłem przełęczy Beskidek Wielką Czantorią (995 m n.p.m.).

Na południowym zachodzie szczyty Beskidu Śląsko-Morawskiego: ponad Wielkim Soszowem grzbiet Wielkiego Połomu (1067 m n.p.m.), ponad przełęczą Beskidek - masyw Kozubowej (981 m n.p.m.). Ze strony prawej od Czantorii wyjątkowy stożek Jaworowego (1032 m n.p.m.) zlewa się w masyw Ropicy (1082 m n.p.m.), jednak ponad nimi dominuje Łysa Góra (Lysá hora, 1323 m n.p.m.) - najwyższy szczyt tej grupy górskiej.

Z kierunku południowego ponad garbami Kotarza widoczne są nałożone na siebie szczyty pasma Wielkiej Raczy w Beskidzie Żywieckim. Nad nimi pokazują się od czasu do czasu najwyżej położone szczyty Małej Fatry na Słowacji.

Po stronie północnej widoczne sa wsie i miasteczka śląskie od Skoczowa po Bielsko-Białą. W profilu Doliny Wapienicy ciekawie ukazują się bielskie osiedla mieszkaniowe dzielnicy Aleksandrowice. W dali odbija się tafla wody Zbiornika Goczałkowickiego, a przy dobrej pogodzie można oglądać nawet dalekie Wzgórza Łazisko-Mikołowskie.


Błatnia szlaki turystyczne

z Jaworza Centrum - 2 godz. ponownie 1.30 godz.

z Wapienicy - 3 godz., ponownie 2.30 godz.

ze Skoczowa przez Łazek - 4 godz. (znakami zielonymi, a następnie czerwonymi),

z Jaworza Nałęża przez Łazek - 2.45 godz, ponownie 2.30 godz.

z Klimczoka - 1.30 godz, ponownie 1.30 godz.

z Brennej- Kotarz przez Przełęcz Karkoszczonkę 2.30 godz. (znaki żółte, a następnie czerwone),

ze Szczyrku - 2.30 godz. (znaki żółte, a następnie czerwone).

szlaki piesze zlikwidowane:

Z Grodźca - w roku 2010 zlikwidowany na przestrzeni Grodziec Śląski - Łazek